Wat doet de overgang met je?

Wat doet de overgang met je?

In navolging op mijn vorige blog over de overgang een vervolg blog. Over de overgang kan zoveel geschreven worden en wat weten we er eigenlijk weinig van. Wat doet de overgang met je? En wat is de overgang nou eigenlijk? Naar aanleiding van mijn vorige blog kreeg ik heel wat reactie’s (veelal via in Instagram in de dm). Heb je deze blog gemist? hier de link om hem terug te lezen. Veel vrouwen herkende mijn verhaal en een aantal daarvan deelde hun verhaal met mij. Bedankt daarvoor! Waar lopen (of liepen) zij tegen aan en wat is er veel onbegrip vanuit de buitenwereld. Ook kreeg ik te horen deal with it! Tuurlijk heb je ermee te dealen maar zeggen dat er niets aan de hand is terwijl het helemaal niet zo lekker met je gaat? Je hebt weer eens een nacht niet geslapen (nacht zoveel) en je hoofd voelt aan alsof het vol zit met watten. Je moet opstaan terwijl je net slaapt. De dag begint en je moet meteen “aan” want je kinderen en werk roepen. Laten we het er maar niet over hebben want dan is het er niet! Ik heb er best moeite mee gehad.

Wat is de overgang nou eigenlijk?

Maar wat is de overgang nou precies en de ham vraag hoelang duurt het? Even in het kort want iedereen weet eigenlijk wel ongeveer wat de overgang is. Op Google vind je standaard teksten zoals deze :  De overgang is een fase in uw leven waarin uw menstruaties onregelmatig worden en uiteindelijk helemaal wegblijven. Dit is een natuurlijk proces, dat meestal tussen het vijfenveertigste en vijfenvijftigste levensjaar begint. De laatste menstruatie markeert het einde van de vruchtbare periode. Veel vrouwen hebben last van overgangsklachten. De overgang duurt gemiddeld 5 jaar, maar bij de meeste van ons duurt het wel 10 jaar.

Er is genoeg op internet te vinden over de overgang maar het er over hebben is toch nog steeds iets anders.  Mede door mijn eigen ervaring met de overgang en een aantal toevalligheden besloot ik, ik ga er een aantal blogs over schrijven. In deze blogs wil ik wat dieper in gaan op sommige aspecten. De overgang is uiteraard voor iedereen anders en iedereen ervaart het op zijn manier. Als ik voor mezelf praat, en laat ik dat dan ook vooral blijven doen, begon de overgang bij mij met het volgende.

Slecht slapen

In heel mijn leven had ik nog nooit last gehad van slecht slapen. Mijn hoofd hoefde mijn kussen maar aan te raken en weg was ik. Steevast werd ik de andere ochtend pas wakker en zo ging dat al mijn hele leven. Mijn klachten met slapen en in slaap komen begonnen vrijwel direct na mijn operatie. Het in slaap komen ging niet meer zo makkelijk. Ik lag te draaien en te woelen. Als ik dan eenmaal sliep werd ik midden in de nacht wakker badend in het zweet. Dekbed van me af, wapperen…. draaien, het bed uit. Naar beneden maar even een kopje thee of wat water. Daarna maar weer mijn bed in want hee het is pas 3.00 uur! Vervolgend niet meer kunnen slapen tot 5/ 6 uur. Klaar wakker blijven en dan uiteindelijk in slaap vallen. De volgende ochtend gaat je wekker om 7.00 uur. Je moet er weer uit! Vele nachten heb ik op de bank doorgebracht want mijn man werd er ook niet meer vrolijk van.

Chaos in mijn hoofd

Chaos in mijn hoofd. Van nature ben ik al een redelijke chaoot (tikje ADHD). Ik spring van de hak op de tak, vergeet veel. Dat werd er door de overgang niet beter op. De opvliegers, ieder uur wel een keer. Je krijgt het Spaans benauwd, alsof je ter plekke koorts krijgt. Jasje/vestje aan en uit, frisse lucht! Bij mij ging het gelukkig niet gepaard met zweet aanvallen maar bij heel veel vrouwen is dat wel het geval. Fijn allemaal als je aan het werk bent! Ik werkte toen nog in een winkel en kon het meestal wel verbloemen maar doordat het je overvalt ben je er niet altijd helemaal bij. Op het moment zelf heb je niet echt helemaal door wat er allemaal aan de hand is. Maar afgeleid ben je natuurlijk. Het overvalt je en bent op dat moment bezig met er voor zorgen dat je zo snel mogelijk afkoelt. Nu ik door de overgang heen ben en deze klachten gelukkig niet meer ervaar kan ik het relativeren en denken “oh mijn god! wat deed ik toen? Ook stel ik mezelf steeds vaker de vraag hoe was ik voor mijn omgeving? Wat kon (en kan ik nog steeds) snauwen en onaardig zijn! Kort lontje, geen of weinig begrip hebben voor anderen, soms tot het agressieve. Emotioneel hoog zitten en geen mensen in je omgeving kunnen velen. Hoe blijf ik een leuke moeder en echtgenote? Ik vind alles stom en vooral heel veel mensen niet leuk.

Hoe ga je hier mee om?

Hoe ga je hier als vrouw allemaal mee om? Zo ff tussendoor, want dat wil de maatschappij toch van ons!? Get over it en door ….. Ik heb me in alle jaren dat ik al deze klachten had nooit ziek gemeld. Dat was ik ook niet maar achteraf gezien was het misschien niet altijd allemaal even makkelijk. Je bent door het slaapgebrek, de opvliegers, het veranderen van je lichaam (sommige vrouwen komen kilo’s aan, ik gelukkig maar een paar), het ouder worden (ik ben 10 jaar ouder geworden in 5 jaar), emotioneel niet lekker in je vel zitten, niet altijd de leukste. Soms (ik had dat best vaak) denk je alleen maar ROT OP allemaal! Maar je huishouden, je werk, je relatie, je vrienden en andere sociale contacten gaan gewoon door. Opstaan en doorgaan dus! Ook als je geen zin hebt! Zie er maar een weg in te vinden. Heb ik het nog niet gehad over de leuke, sexy echtgenote zijn 😉

Niet geaccepteerd

In een land als Nederland waar we toch zo vooruitstrevend zijn in alles is de overgang (naar mijn idee dan) nog steeds een onderwerp waar we het vooral niet over hebben. Als we het er over hebben is het wat oppervlakkig en de meeste vrouwen zeggen er helemaal niets over. Van de vrouwen die wel reageerden kreeg ik reactie’s als, het lijkt wel iets vies wat je hebt! het is niet sexy! je bent oud, zeur niet zo! Vroeger was of je leek je wellicht oud als je 50 was, nu in 2024 toch niet meer? Wat mij vooral opviel is dat er heel veel vrouwen zijn die al rond of zelfs voor hun 40ste in de overgang zijn gegaan. Wel of niet op een natuurlijke manier. Ik dacht dus dat ik jong was met 45 maar het bleek geen uitzondering. Ik heb het eens uitgezocht en wat blijkt in Nederland. Op de site van Ymea vond ik dit >

“Gemiddeld begint de overgang als je 47 jaar bent, maar de precieze leeftijd is voor iedere vrouw anders. De overgang vindt meestal plaats als je tussen 45 en 55 jaar oud bent. De gemiddelde vrouw verwacht dat zij op haar 50ste in de overgang zal komen. Vaak begint het echter al iets eerder: uit onderzoek blijkt dat de overgang bij de meeste vrouwen start op de leeftijd van 47 jaar”.

In een volgende blog wil ik wat meer in gaan op het hormoon Oestrogeen. Wat doet dit hormoon en wat mis je allemaal als je lichaam dit niet meer aanmaakt?

** Wil je reageren op deze blog maar niet onder deze blog kan het ook in een privé bericht. Volg Coosje blog op Instagram.