wandelen in Noordwijk

Onze tweede week vakantie is ingegaan, onze tweede week thuis. Thuis blijven is niet erg, ook niet voor het tweede jaar op rij. Maar alleen thuis blijven en niets doen dat dan liever niet. Vorige week had Jack zeilkamp en hebben wij daar iedere dag even gekeken en ontzettend van hem genoten. Vrijdag hebben wij onze slaapkamer dan eindelijk na twee jaar geverfd, het resultaat komt zeker nog voorbij 😉 En afgelopen zaterdag bezochten wij voor het eerst de Gay Pride in Amsterdam, wat zeer leuk was en zeker voor herhaling vatbaar. Komende week gaan we vast en zeker verder met klussen en wellicht gaan we nog een paar keer op pad. Vanmiddag ging ik met de mannen naar Noordwijk om de Atlantikwall route te lopen. Addy bleef thuis, die houdt niet zo van wandelen. Het was er mooi weer voor en 3,6 kilometer leek mij een mooie afstand. De mannen dachten daar echter anders over, dat snappen jullie 😉 WAT VER!! hahah….

Atlantikwall

Vroeger kwam ik vaak op het strand en in de duinen van Noordwijk. Mijn moeder kwam uit Noordwijk en wilde het liefst ieder weekend terug naar haar geliefde badplaats. Wij wandelden veel, moe zijn kwam niet in het woordenboek van mijn moeder voor. Riep iemand van ons “ik ben moe” was het vaak, niet teuten, doorlopen 😉 Dit wisten we, dus liepen we ook door. Met stevige pas, want van “trutten” hield ze niet. Die stevige pas, bezit ik nog steeds. Van trutten hou ik ook niet maar ik ben iets toegeeflijker dan mijn moeder was. Onze hele familie hield van wandelen dus werd er ook regelmatig met elkaar afgesproken om in Noordwijk (of elders) te gaan wandelen. Hoe veel we ook liepen en hoelang de routes ook waren (in mijn kindergedachten) ik heb het nooit erg gevonden. Sterker nog, ik kijk er nu ook nog steeds met goede herinneringen op terug. De Atlantikwall route herinner ik me ook nog goed, het klimmen op de bunkers was altijd leuk en zeker ook spannend.

Verdedigingslinie Tweede Wereldoorlog

De wandelroute voert je langs resten van de Atlantikwall in het duingebied van Noordwijk. De Atlantikwall was een verdedigingslinie die de Duitsers in de Tweede Wereldoorlog langs de kust aanlegden om een invasie van de geallieerden te voorkomen. Noordwijk lag in het noordelijk deel van het zwaar verdedigde gebied rond de Rijnmonding bij Katwijk, de zogenaamde Stützpunktgruppe Katwijk. Dit was een groep van steunpunten die elkaar vuurondersteuning konden geven. De steunpunten bestonden onder andere uit geschutsstellingen, munitiebergplaatsen, loopgraven en verblijven voor de soldaten. Tijdens de wandelroute kom je langs resten van verschillende verdedigingswerken en krijg je een beeld van de omvang van de Duitse kustverdediging. Helaas maar begrijpelijk omdat het op vrijwilligers draait, was het museum niet open. Wil je niet voor dichte deuren staan, op zondag zijn ze open.
Check de site voor meer info, Geschiedenis van Zuid-Holland.

Strand

Halverwege de route hebben we even een kleine rustpauze ingelast op het strand. Helaas hadden we geen zwembroeken en handdoeken mee anders waren we zeker even de zee in gegaan. Ondanks de bewolking en wind was de temperatuur goed, zelfs warm uiteindelijk. Op de foto’s kunnen jullie zien hoe mooi het was, dit alles boven verwachting. Laten we dus vooral niet kijken naar de weersvoorspellingen want die veranderen met de dag. Ook al hebben we dan geen dagen 25 graden plus, we vermaken ons prima. Wat we verder nog gaan doen deze week? dat bedenken we per dag 😉

Foto’s van Jack zijn zeilkamp en het opknappen van onze slaapkamer komen snel een keer voorbij. Alles op zijn tijd. Fijne vakantie nog allemaal!