Het is al heel lang geleden dat mijn man ik gingen samenwonen. Twintig jaar… waar blijft de tijd.
Toen ik 22 jaar oud was en de deur uitging had ik weinig tot niets gespaard. Mijn uitzet bestond uit 4 dozen met spullen die ik toen helemaal te gek vond (alles in de kleur geel). Ook toen was ik al bezig met interieur en ik wist precies hoe ons huis eruit moest komen te zien. Van de gordijnen, tot de kopjes, van de dekbedovertrekken tot de spiegel boven de eettafel. Ik wist het precies. Voor mij geen bij elkaar geraapt zooitje. Het moest mooi, doordacht zijn en helemaal volgens de bladen.
We betrokken een huurhuis waarvan ik meteen wist hier wonen we tijdelijk. Ook al had ik het hele plaatje in mijn hoofd het moest budget aangepakt worden. Ik kwam net van school en werkte nog maar net. Het geld wat ik verdiend had met vakantie- en bijbaantjes maakte ik destijds heel makkelijk op aan kleding, vakanties en tijdschriften. De meeste dingen, zoals de vloerbedekking, het behang, de raambekleding gingen onder het mom van compromissen en zo goedkoop mogelijk. Op de meubels en audio hebben we niet bespaard, daar hebben we dan ook best lang mee gedaan (althans voor mij doen). Mijn vriend, nu al jaren mijn echtgenoot, had een aardig zakcentje en betaalde bijna alles, hij heeft hier nooit moeilijk over gedaan. Ik accepteerde het, het was niet anders. De rollen zijn in de loop der jaren ook heus wel eens andersom geweest. Bij ons geen issue. Maar gaat dit tegenwoordig nog zo? Is de jeugd van nu nog zo onbevangen? gaat alles nog zo makkelijk? hadden wij over alles wel goed nagedacht?
Als je gaat samenwonen, gaan er veel dingen veranderen. Eén daarvan is je interieur. Sommige stellen besluiten om hun losse inboedels te combineren. Anderen besluiten om samen nieuwe meubels te kopen. Daarbij moet je natuurlijk wel van te voren een budget afspreken. Nationale-Nederlanden deed onderzoek onder ruim 1000 respondenten om erachter te komen hoe Nederlandse stellen dit allemaal regelen. Als ik naar deze infographic kijk, zijn er gelukkig toch nog veel dingen hetzelfde gebleven als 20 jaar geleden. Ook wij behoorden tot de 60% die nieuwe meubels kochten voor ons huis. Wij kochten een nieuwe bank bij Ikea, een tafel, kast, salontafel en eetkamer stoelen van grenen 🙁 Oh zo hip, toen der tijd! Met mijn moeder ging ik een rondje Hema, Blokker en Ikea voor alle huishoudelijke- en keukenapparatuur. Een bed en kasten namen we mee uit onze oude slaapkamer. Alles werd samen besproken en er werd gekeken naar het budget. Beiden zijn wij opgevoed onder het mom van je kan geld maar één keer uitgeven en als je iets wilt spaar je ervoor. Geen spullen op afbetaling. Heb je ergens geen geld voor dan kan het niet.
In de loop der jaren zijn er heel veel Kringloopwinkels als paddestoelen uit de grond geschoten en is het prima te doen een huis in te richten met een gering budget. Waarschijnlijk had ik eerst een rondje daar doorheen gelopen als ik het opnieuw moest doen. Je komt er de mooiste en hipste meubels en accessoires tegen. Had ik nog iets overgehouden voor later 😉 Vast! mij kennende…
Hi Stephanie,
Wat moet ik lachen om deze blog. Het klinkt heel herkenbaar. Een half jaar geleden gingen mijn vriend en ik ook samenwonen in een huis in Utrecht waarvan we allebei wisten dat we er niet lang zouden wonen. Veel geld hadden we niet. We wilden het er ook niet aan uitgeven omdat we er waarschijnlijk toch niet lang zouden zitten. Inmiddels zijn we dan ook alweer verhuisd. Dit keer naar Amsterdam en hoewel het nog geen koopwoning is, weten we zeker dat we hier een aantal jaren heel fijn gaan wonen. We hebben wat meer geïnvesteerd in de styling (ik heb echt een nieuwe hobby ontdekt) en ik verheug me nu al op het afstruinen van marktjes en kringloopwinkels, op zoek naar prachtige eye catchers voor die plekjes die nog wat aandacht behoeven. Je blog is een prachtige inspiratie, ik kom zeker terug!
Liefs, Tessa
Hoi Tessa, wat leuk dat je mijn blog hebt ontdekt. Ondertussen staat de bijlage er ook weer bij (was verdwenen bij het overzetten van mijn blog naar Word Press). Het is een verademing te horen dat ik niet de enige ben die zo is haha…. En wat een leuke hobby he?! Groetjes, Stephanie