Op het strand
Een heerlijke niets dan andere nazomerse middag op het strand. De jongens een grote schep (ofwel schop voor de tuin) mee om een reuze kuil te graven. Een bal die ze vervolgens in de auto lieten liggen en dat was het. Samen met deze twee kom ik de dag wel door. Zij zijn bezig en ik kijk toe en fotografeer wat. Een middag zoals hij al jaren gaat als wij naar het strand gaan maar nu voelde hij toch anders. Ik kwam tot een besef die nooit eerder in mijn gedachten naar boven was gekomen.
Kleine jongens worden groot
Vijftien en dertien zijn ze nu, in mijn ogen nog altijd kleine jongens maar dat zijn ze eigenlijk niet meer. De één zit ondertussen al in de 3de klas van de middelbare en de ander is brugklasser. Waar de één nog speels is op deze leeftijd, loopt de ander al achter meisjes aan en gaat niet meer met zijn ouders op stap naar dit soort uitjes 😉 Mijn jongens lopen niet voorop in deze ontwikkeling en dat vind ik helemaal niet erg (dikke knipoog!). Vandaar dus dat ik het eigenlijk nog altijd vanzelfsprekend vond om dit soort dingen met hun te doen. Het is nu echter najaar en volgend jaar kan dit zomaar voorbij zijn.
In gedachten verzonken
Terwijl ik de jongens fotografeer kom ik tot het besef… Is dit de laatste keer dat mijn kids zo met elkaar op het strand spelen? En zijn hun kinderjaren al bijna voorbij?
Als kinderen nog heel klein zijn kun je ze soms wel vooruit kijken. Wat als ze kunnen lopen, wat als ze kunnen fietsen, wat als ze naar school gaan? Soms dacht ik aan hoe zullen ze er alle drie uit zien als ze volwassen zijn? Ben ik dan de kleinste in huis?! Nu denk ik vaak, Stop de tijd!
Als mijn man het over “later als we samen zijn” heeft denk ik, hou op, dit duurt nog zooooo lang!
That’s life
Het leven gaat hard, veel te hard. In een zucht zijn ze groot en in ene zie je dat!
Het leven hoort zo te lopen, alleen tot het besef komen dat sommige dingen ophouden is soms moeilijk. Wij zijn gezond en hebben het leuk met ons gezin, niet ieder mens is dit gegeven. Volgend jaar zullen we zien hoe het leven dan is. Wellicht komen er zelfs nog een paar mooie nazomer dagen en kunnen we nog snel even een keer gaan 😉
Het leven is het leven, groei hoort daarbij. Een periode die je afsluit gaat gelukkig bijna altijd langzaam en zal ik aan het idee kunnen wennen, terug denkend aan herinneringen…
Heb een fijne nieuwe week!
liefs van mij
Herkenbaar, mijn kinderen zijn een paar jaar ouder, het is leuk om te zien hoe hun band nu is. En dat we toch ook dingen blijven doen met ons gezin, minder vaak misschien en soms ook onverwachts. Waardevol!
ik hoop dat ze samen dingen blijven doen Antoinette. Ze gaan graag met elkaar om (niet altijd ;-0 ) maar meestal wel. En bij ons zijn de uitjes ook minder hoor maar dat is niet erg toch!?
groetjes,
Stephanie
Prachtig ge/beschreven. Zo gaat het, en hoort het te gaan. Maar soms wordt je wel eens even weemoedig….
Gelukkig heb je de foto’s en herinneringen.
dank je Jeanette! het besef kwam in ene… stond er nooit eerder bij stil. En tja, het hoort erbij. Nieuwe fase, gelukkig heeft elke fase iets moois 🙂
Prachtige foto’s heb je gemaakt Stephanie. En ik denk dat iedereen dit gevoel wel eens heeft, ook al hoort het er dan bij 😉 X