Licht in huis !

licht in huis

In mijn vorige post schreef ik er al over. We hebben nieuw licht in huis! (twee stuks maar liefst). Ook maakte ik afgelopen week eindelijk een werkplek achter in de woonkamer van een eenvoudig wandplanken systeem uit de bouwmarkt. Twee maanden aan een kastje op een krukje zitten naast de bank was niet bevordelijk voor mijn rug en billen. De planken wil ik nog wel verven, misschien komende week want ik heb nu een week vakantie. Naar mijn idee is de plek nu net niet af. Wat vinden jullie?
Vorige week werd dus onze nieuwe lamp voor naast de bank bezorgd. Een enorme doos die bijna niet te tillen was, altijd leuk als je uit je werk komt! Samen met Jack pakte ik hem uit en zette wij de lamp in elkaar. Eenmaal in elkaar, was het effect WAUW wat groot!!! Met zo een joekel van een lamp had ik geen rekening gehouden, mijn twijfel sloeg toe. Wil ik dit wel? is hij niet veel te groot en te lomp voor naast deze bank? Op deze plek moest hij toch echt komen te staan, een andere plek had ik niet (onder het mom als ik iets in mijn hoofd heb…). Gelukkig eenmaal op zijn plek misstaat de lamp helemaal niet. Het is/was even wennen maar hij komt juist prima tot zijn recht. Het is een statement in de woonkamer, wat ontzettend leuk is.

industriële lamp vs design

Maar twijfel had een oorzaak. Jaren terug was ik altijd dol op industriële lampen, wij hadden er meerdere in huis. Daar kwam op een gegeven moment een keerpunt in. Overal waar ik keek zag ik industriële lampen, iedereen deed mee aan de trend en overal waren ze te koop, tot de Blokker, Xenos en Leen Bakker aan toe. Op het moment dat zoiets gebeurt ben ik er vaak (alweer) klaar mee en zo ook met deze stijl lampen. Ik besloot alles de deur uit te doen en stapte over op alleen nog maar Scandinavisch design 😉 Dat dit een dure hobby is kwam ik snel achter haha…. Echt heel veel lampen hadden we op een gegeven moment daardoor niet meer in huis staan. Een paar honderd euro voor een lamp is niets en mijn man en ik zitten daarin niet helemaal op één lijn zeg maar.
Na onze verhuizing vond ik een leuk vintage lampje met een tuttig kapje bij de Kringloop, iets totaal anders dan dat ik voorheen in huis had staan maar ik vond hem schattig, hij ging mee naar huis. Hij heeft een plekje gekregen in het raamkozijn en is het tegenovergestelde van alle andere lampen die we in huis hebben staan (misschien daarom ook wel leuk). Mijn design bedlamp verhuisde naar beneden en ik kocht een andere (eveneens design, maar iets minder duur) bureaulamp voor naast de bank. De lampen die in ons vorige huis boven de eettafel hingen wilde ik verkopen maar achteraf ben ik blij dat ik dat toch niet gedaan heb. Sinds een paar weken hangen zij weer boven de eettafel en ze hangen super!
Echter bleven de lamp(-en) bij de zithoek een dingetje.

vloerlamp

Op de site van Direct lampen kwam ik de stoere vloerlamp Lumidem tegen. Ik bestelde de vloerlamp in het zwart, hij is tevens in het grijs te bestellen. De lamp is dus 1,70 m hoog en heeft echt body, er staat wat 😉 Hij is van prachtig stevig materiaal gemaakt en de prijs is goed te doen (niet geheel onbelangrijk). De bureaulamp die op de plek stond waar nu de nieuwe lamp staat viel weg op die plek, wat hartstikke zonde is. Deze lamp is nu verhuist naar de slaapkamer van onze oudste zoon en staat daar veel beter. Voor een donkere hoek voor in de woonkamer bestelde we een tafellamp maar die laat ik jullie volgende week zien (deze is ook cool). Langzamerhand begint het huis wat meer ons huis te worden, al gaat alles (nog steeds) in etappes.

Mijn liefde voor industriële lampen is ondertussen weer een beetje terug. Op ons wensenlijstje staan nu ook de wandlampen uit dezelfde serie. Ik denk dat deze stoere wandlampen geweldig zullen staan op de slaapkamers van de jongste twee mannen! We sparen dus weer even verder voor het volgende project, de slaapkamers van de kinderen. Niet alles kan tegelijk (wat echt niet erg is).

Willen jullie alle vorderingen in ons nieuwe huis blijven volgen? Volg Coosje dan via Bloglovin, Facebook, Twitter of Instagram 🙂

Fotografie Stephanie Koster